ALAŞIM İki ya da daha çok metalin , bazen de bir metal ile karbon gibi bir Ametalin birleştirilmesi ile elde edilen metal niteliğindeki maddelere Alaşım denir. Örneğin pirinç bakır ile çinkonun eritilerek birbirine karıştırılmasıyla , çelik ise demire karbon katılmasıyla elde edilen bir alaşımdır. İnsanlar önce bakır ve kalay gibi basit metalleri buldular. Sonraları belki de bir yangın sırasında bu iki metal eriyip birbirine karıştığında değişik bir maddenin ortaya çıktığını gördüler.Tunç ya da bronz denen bu yeni maddenin hem bakırdan hem kalaydan daha üstün özellikleri olduğunu anlamaları alaşımların üretiminde başlangıç noktası oldu. Gerçekten de bir alaşım kendisini oluşturan bütün metallerden daha değişik özellikler taşır. Doğadaki maddelerin çoğunda atomlar birbirine sıkıca bağlanarak molekül denen birimler halinde gruplaşmıştır. Oysa bütün kimyasal elementlerde olduğu gibi metallerde de atomlar moleküller halinde gruplaşmaz, tek başına bulunur. İki yada daha çok elementin bir alaşım oluşturabilmesi için bu tek tek atomların bir ölçüde gruplaşması gerekir. Bazı alaşımlarda bütün atomlar,bazılarında yalnızca bir bölümü bu gruplaşmağa katılır. Örneğin pirinçte bütün bakır ve çinko atomları bir araya gelerek moleküller halinde gruplaşmıştır. Çelikte ise karbon atomlarının bir bölümü demir atomları ile birleşerek demir karbür molekülleri oluştururken ,bir bölümü bu gruplaşmağa katılmaz. Çeliğin sert ya da yumuşak olması da karbon ve demir atomları arasındaki bu gruplaşmanın biçimine bağlıdır. Bir alaşım elde etmenin en kolay yolu elementleri eriterek sıvı halde iken birbirine karıştırmaktır. Ama elementleri eritmeden birlikte ısıtarak da alaşımlar hazırlanabilir. Eskiden çelik üretiminde uygulanan temel yöntem demir ve odun kömürü halindeki karbonu birlikte ısıtmaktı